UROCZYSTOŚĆ OBJAWIENIA PAŃSKIEGO
Kolekta:
Deus, qui hodiérna die Unigénitum tuum géntibus stella duce revelásti, concéde propítius, ut, qui iam te ex fide cognóvimus, usque ad contemplándam spéciem tuæ celsitúdinis perducámur. Per Dóminum.
Boże, Ty w dniu dzisiejszym za przewodem gwiazdy objawiłeś Jednorodzonego Syna swojego poganom, spraw łaskawie, abyśmy poznawszy Cię już przez wiarę, zostali doprowadzeni do oglądania twarzą w twarz blasku Twojego majestatu. Przez naszego Pana.
Źródło: Sacramentarium Paduense; edycja krytyczna, zob. J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 58.
Modlitwa nad darami:
Ecclésiæ tuæ, quǽsumus, Dómine, dona propítius intuére, quibus non iam aurum, thus et myrrha profértur, sed quod eísdem munéribus declarátur, immolátur et súmitur, Iesus Christus. Qui vivit et regnat.
Wszechmogący Boże, wejrzyj łaskawie na Dary swojego Kościoła, nie są już nimi złoto, kadzidło i mirra, lecz Jezus Chrystus, którego te dary oznaczają, Jego składamy w ofierze i przyjmujemy jako pokarm. Który żyje i króluje.
Źródło: Sacramentarium Gregorianum-Hadrianum; edycja krytyczna, zob. J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 88.
Modlitwa po Komunii:
Cælésti lúmine, quǽsumus, Dómine, semper et ubíque nos prǽveni, ut mystérium, cuius nos partícipes esse voluísti, et puro cernámus intúitu, et digno percipiámus afféctu. Per Christum.
Boże, nasz Ojcze, niech Twoje światło towarzyszy nam zawsze i wszędzie, abyśmy czystym wejrzeniem przenikali tajemnicę Eucharystii, w której uczestniczymy, i z miłością Ją przyjmowali. Przez Chrystusa.
Źródło: Sacramentarium Gelasianum; edycja krytyczna, zob. L. C. Mohlberg, L. Einzenhoefer, P. Siffrin (edd.): Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae ordinis anni circuli (cod. Vat. Reg. lat 316/Paris Bibl. Nat. 7193, 41/56), Roma 1960, nr 67.
Uwaga: Treść tej modlitwy została nieco zmieniona, tak że w dawnych księgach znajdują się dwie oracje do niej podobne: pierwsza w Sakramentarzu Gelazjańskim (nr 67), a druga w Gregoriańsko-Hadriańskim (nr 459).
Opr. Dawid Makowski
Opracowanie powstało na podstawie:
A. Dumas: Les sources du nuoveau missel romain, Roma 1971.
C. Johnson: The sources of the Roman Missal (1975), Roma 1996.
J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992.
L. C. Mohlberg, L. Einzenhoefer, P. Siffrin (edd.): Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae ordinis anni circuli (cod. Vat. Reg. lat 316/Paris Bibl. Nat. 7193, 41/56), Roma 1960.
M. Sodi, A. Toniolo, P. Bruylants (edd.): Liturgia Tridentina. Fontes – Indices – Concordantia, Citta del Vaticano, 2010.
