II NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Kolekta:
Deus, qui nobis diléctum Fílium tuum audíre præcepísti, verbo tuo intérius nos páscere dignéris, ut, spiritáli purificáto intúitu, glóriæ tuæ lætémur aspéctu. Per Dóminum.
Boże, Ty nam nakazałeś słuchać Twojego umiłowanego Syna, ożywiaj naszą wiarę swoim słowem, abyśmy odzyskawszy czystość duszy, mogli się cieszyć oglądaniem Twojej chwały. Przez naszego Pana.
Kompozycja nowa.
Modlitwa nad darami:
Hæc hóstia, Dómine, quǽsumus, emúndet nostra delícta, et ad celebránda festa paschália fidélium tuórum córpora mentésque sanctíficet. Per Christum.
Wszechmogący Boże, niech ta Ofiara wyjedna nam przebaczenie grzechów i niech uświęci nasze dusze i ciała, abyśmy godnie obchodzili święta wielkanocne. Przez Chrystusa.
Źródło: Sacramentarium Paduense; edycja krytyczna, zob. J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 125.
Uwaga: Treść tej modlitwy została nieco zmieniona, tak że w dawnych księgach znajduje się wiele oracji do niej podobnych (posiadają one po prostu nieco odmienną formę). O jej obecności w innych kodeskach, zob. C. Johnson: The sources of the Roman Missal (1975), Roma 1996, s. 43.
Modlitwa po Komunii:
Percipiéntes, Dómine, gloriósa mystéria, grátias tibi reférre satágimus, quod, in terra pósitos, iam cæléstium præstas esse partícipes. Per Christum.
Boże, nasz Ojcze, przyjąwszy Najświętszy Sakrament składamy Tobie dziękczynienie za to, że nam, pielgrzymującym na ziemi, już teraz pozwalasz uczestniczyć w życiu wiecznym. Przez Chrystusa.
Źródło: Sacramentarium Gelasianum; edycja krytyczna, zob. L. C. Mohlberg, L. Einzenhoefer, P. Siffrin (edd.): Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae ordinis anni circuli (cod. Vat. Reg. lat 316/Paris Bibl. Nat. 7193, 41/56), Roma 1960, nr 213.
Modlitwa nad ludem:
Bénedic, Dómine, fidéles tuos benedictióne perpétua, et fac eos Unigéniti tui Evangélio sic adhærére, ut ad illam glóriam, cuius in se spéciem Apóstolis osténdit, et suspiráre iúgiter et felíciter váleant perveníre. Per Christum.
Brak zatwierdzonego polskiego tłumaczenia.
Źródło: Missale Parisense 1738; edycja krytyczna, zob. C. Johnson, A. Ward (edd.): Missale Parisiense anno 1738 publici iuris factum, Roma 1993, nr 3141.
Opr. Dawid Makowski
Opracowanie powstało na podstawie:
A. Dumas: Les sources du nuoveau missel romain, Roma 1971.
C. Johnson, A. Ward (edd.): Missale Parisiense anno 1738 publici iuris factum, Roma 1993, nr 3141.
C. Johnson: The sources of the Roman Missal (1975), Roma 1996.
J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992.
L. C. Mohlberg, L. Einzenhoefer, P. Siffrin (edd.): Liber Sacramentorum Romanae Aeclesiae ordinis anni circuli (cod. Vat. Reg. lat 316/Paris Bibl. Nat. 7193, 41/56), Roma 1960.
M. Barba: Il Messale Romano. Tradizione e progresso nella terza edizione tipica, Citta del Vaticano 2004.
M. Sodi, A. Toniolo, P. Bruylants (edd.): Liturgia Tridentina. Fontes – Indices – Concordantia, Citta del Vaticano, 2010.