UROCZYSTOŚĆ NARODZENIA PAŃSKIEGO – MSZA W NOCY
Kolekta:
Deus, qui hanc sacratíssimam noctem veri lúminis fecísti illustratióne claréscere, da, quǽsumus, ut, cuius in terra mystéria lucis agnóvimus, eius quoque gáudiis perfruámur in cælo. Qui tecum.
Boże, Ty sprawiłeś, że ta najświętsza noc zajaśniała blaskiem, prawdziwej światłości, daj abyśmy w niebie mogli uczestniczyć w radości Twojego Syna, którego tajemnicę Wcielenia poznaliśmy na ziemi. Przez naszego Pana.
Źródło: Sacramentarium Paduense; edycja krytyczna, zob. J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 4.
Modlitwa nad darami:
Grata tibi sit, Dómine, quǽsumus, hodiérnæ festivitátis oblátio, ut, per hæc sacrosáncta commércia, in illíus inveniámur forma, in quo tecum est nostra substántia. Qui vivit et regnat.
Wszechmogacy Boże przyjmij z upodobaniem dary złożone w świętą noc Narodzenia Pańskiego, i przez tajemniczą wymianę darów daj nam udział w bóstwie Twojego Syna, w którym nasza ludzka natura zjednoczyła się z Tobą. Przez Chrystusa.
Źródło: Sacramentarium Paduense; edycja krytyczna, zob. J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 5.
Modlitwa po Komunii:
Da nobis, quǽsumus, Dómine Deus noster, ut, qui nativitátem Redemptóris nostri frequentáre gaudémus, dignis conversatiónibus ad eius mereámur perveníre consórtium. Qui vivit et regnat.
Panie, nasz Boże, z radością obchodzimy Narodzenie naszego Odkupiciela, spraw, abyśmy przez święte życie zasłużyli na zjednoczenie z Nim w wieczności. Przez Chrystusa.
Źródło: Supplementum Anianense; edycja krytyczna, zob. J. Deshusses (ed.), Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992, nr 1092.
Opr. Dawid Makowski
Opracowanie powstało na podstawie:
A. Dumas: Les sources du nuoveau missel romain, Roma 1971.
C. Johnson: The sources of the Roman Missal (1975), Roma 1996.
J. Deshusse (ed.): Le Sacramentaire gregorien, ses principales formes d’apres les plus anciens manuscrits, Fribourg 1992.
M. Sodi, A. Toniolo, P. Bruylants (edd.): Liturgia Tridentina. Fontes – Indices – Concordantia, Citta del Vaticano, 2010.